Spójnia, grudzień 2009
Kącik poezji Margarett
Pozwól mi zejść na ziemię.
Powietrzem się zachłysnąć.
Do tego bez pod stopami.
Niech swą woń niesie nad głowami
Zamyślonymi twarzami.
Niech zabrzmi serca kołatanie
Zagłuszy tę ciszę.
A potem zabierz mnie na burzę.
Wiatr zatańczy mi we włosach
Krople zmyją tarczę.
Złączymy nasze serca
popłyniemy na wyspę wieczną.
Margarett
