"Marcowe Gry" Sandomierz, 23-29 marca 2009
WARSZTAT OPERATORSKI (prowadzący – Rafał Leszczyński)
Warsztaty dla grupy ok.10 osób po 3-4 h dziennie zakończone prezentacją prac fotograficznych i filmowych w formie wystawy.
Projekt harmonogramu warsztatów pt. "Rejestracja obrazów przy pomocy kamery i aparatu fotograficznego"
23 marca 2009 – poniedziałek
- Na początek spotkanie z grupą dla ustalenia poziomu zaawansowania. Określenie podgrup i ustalenie systemu współpracy na podstawie analizy oczekiwań i predyspozycji.
- Przydzielenie tematów i ustalenie sposobów korzystania ze sprzętu potrzebnego do realizacji zadań. Określenie miejsc i sposobów.
- Uruchomienie poszczególnych podgrup i realizacja zadań
24-27 marca 2009 – wtorek – piątek (i być może sobota, niedziela)
- Realizacja zadań w podgrupach
- Analiza problemów i efektów pracy
- Decyzje co do sposobów prezentacji
- Przygotowanie i wykonanie wystawy
- Wnioski
Zakres merytoryczny warsztatów:
- Techniki rejestrowania obrazu (analogowe i cyfrowe)
- Fotografia i film:
- jako zapis rzeczywistości /dokument/dokument subiektywny
- jako interpretacja /sztuka/towar/źródło dochodów
- komputer i ciemnia fotograficzna jako narzędzia przetwarzania obrazów "surowych"
- technologia/sprzęt/środki wyrazu
- oprogramowanie do obrabiania obrazów cyfrowych
- analogowe techniki powielania obrazu
WARSZTAT ANTROPOLOGICZNY (prowadzący – Jan Przyłuski)
Praca z kamerą, farbą i sobą. Program warsztatów realizowany w dniach 27/28/29 marca 2009 r. w Galerii Sztuki Współczesnej BWA Rynek 11 obejmuje:
- Wprowadzenie – wykład "Człowiek człowiekowi ... zagadką." Na koniec dodatek praktyczny: eksperyment z ciastem i pamięcią. (info praktyczne: potrzebne będzie 2 duże torty + coś do popicia – najlepiej bezalkoholowy szampan, 10 bloków technicznych i ołówki)
- Zajęcia z Poznawania Innego w Sobie – maska, lustro, malowanie ciała; (info praktyczne: potrzebne będzie ok po litrze farby akrylowej – lub do ciała jeśli środki pozwolą – w 6 kolorach: niebieski, czerwony, żółty, zielony, biały i czarny + gazety i pędzle) Krok po Kroku czyli o Chodzeniu do Tyłu. Podstawowe kategorie antropologiczne: przestrzeń.
- "Wczoraj będzie, co było jutro" czyli podstawowe kategorie antropologiczne: czas (info praktyczne: kamera, laptop z programem montażowym, projektor – powinienem to mieć na ten dzień, laptopa muszę pożyczyć, ale powinno się udać)
- Montaż wystawy na podstawie zrealizowanych zadań
Zakres merytoryczny, m.in.: podstawy teoretyczne – czym jest antropologia. Kultura i pamięć, relatywizm kulturowy, podstawowe kategorie antropologiczne, teatralizacja i stwarzanie świata.
WARSZTAT SZTUKI PERFORMANCE (prowadzący – Ewa Zarzycka)
Warsztaty sztuki performance to pięciodniowy cykl zajęć. Czas trwania zajęć to 4 lub 5 godzin każdego dnia.
1 DZIEŃ – 23 marca 09
- przygotowania i sprawy organizacyjne
- wyjaśnienie zasad pracy podczas trwania warsztatów
- rozmowy indywidualne
- Człowiek /mózg/rozum/intelekt
- Człowiek /emocje/psychika/skojarzenia
- Człowiek /wyobraźnia/myśl/idea
2 DZIEŃ – 24 marca 09
- Człowiek /ciało/postać/figura
- Człowiek /kontekst/miejsce/przestrzeń
- Człowiek /gest/znak/ruch
3 DZIEŃ – 25 marca 09
- Człowiek /komunikat/przekaz/wypowiedź
- Człowiek /skojarzenia/cytaty/odniesienia
- Człowiek /ekspresja/informacja/język
- 4 DZIEŃ – 26 marca 09
- Człowiek /jego otocznie/przedmioty/urządzenia
- Człowiek /przedmioty wokół niego/ich miejsce/kontekst
- Człowiek /przedmioty/cechy przedmiotów/zastosowanie przedmiotów
5 DZIEŃ – 27 marca 09
- Człowiek w akcji/w środku wydarzenia/podczas wykonywania pracy
- Odwołanie się do doświadczeń z poprzednich dni
- Przygotowania do prezentacji końcowych (indywidualne lub w zespołach)
- Prezentacja końcowa
- Podsumowanie wyników pracy
- Porównanie jej z wynikami pracy na innych warsztatach
Ponadto przewidziane są publiczne – w galerii i mieście – prezentacje prac powstałych podczas trwania warsztatów sztuki performance. W czasie warsztatów sztuki performance dozwolone będą wszelkie formy wypowiadania się ekspresji własnej jak np.
- wykonanie gestu
- wygłoszenie manifestu
- wywieszenie manifestu
- recytacja poezji
- odczytanie prozy
- śpiew
- wykonanie etiudy teatralnej
- "skecz"
- wykonanie utworu muzycznego
- użycie dźwięków
- operowanie światłem
- multimedialna prezentacja
- wykonanie performance
- itp.
WARSZTAT MALARSKO-GRAFICZNY (prowadzący – Krzysztof Klimek)
Poniedziałek 23 marca 2009
- Dyskusja o sztukach wizualnych z publicznością;
- o zainteresowaniu (czy jest?)
- o preferencjach, (jakie formy obrazowania)
- o ulubionych twórcach, (czy istnieją?)
- Ćwiczenia pt. "Maluję widok zza mojego okna"
- Zadanie – "Poznaj życiorys ulubionego malarza"
Wtorek 24 marca 2009
- Ćwiczenia pt. "Malujemy, to co widzimy"
- Krótki wykład "Poznajemy przestrzeń w malarstwie"
- Ćwiczenia pt. "Jestem impresjonistą i maluje martwą naturę"
- Dyskusja
- Ćwiczenia pt. "Jestem kubistą z wizja martwej natury"
- Dyskusja
- Zadanie "Przynieś materiały wizualne, fakturalne na następny dzień"
Środa 25 marca 2009
- Krótkie omówienie poprzedniego dnia
- Ćwiczenia pt. "Moja szkoła, mój pokój widziany przez surrealistę lub kubistę"
- Dyskusja
- Krótki wykład "Inne przestrzenie w sztuce, abstrakcyjna gorąca i zimna"
- Ćwiczenia pt. "Moja osobista kompozycja abstrakcyjna"
- Dyskusja
- "Życiorys mojego ulubionego malarza"- rozmowa
- Zadanie "Przyniosę 2-3 zdjęcia jakiegoś przedmiotu (z gazety)
Czwartek 26 marca 2009
- Krótki wykład "Popart, jako źródło nowoczesnej reklamy"
- Ćwiczenia pt."Mój pierwszy dzień w agencji reklamowej (zarabiam dużo zł/miesiąc)"
- Dyskusja
- Ćwiczenia pt. "Jestem dyrektorem artystycznym agencji reklamowej, a Ty jesteś inwestorem lub na odwrót"
- Dyskusja
- Podział na zespoły, które określają obiekt reklamowany, każdy jest "inwestorem" i "agencją reklamową"
Piątek 27 marca 2009
- Ćwiczymy "burzę mózgów"
- Wykonanie "zamówień" i dyskusja / krytyka inwestor – agencja reklamowany
- Rozmowa "Wizja artysty współczesnego; samotnik czy członek społeczeństwa"
- "Czy potrzebujemy oglądać obrazy?"
Sobota 28 marca 2009
- Montaż i wernisaż wystawy "Everybody is an artist"
WARSZTATY CERAMICZNE (prowadzenie – Tomasz Niedziółka)
Dzień 1 – 23 marca 09
- Temat teoretyczny: glina jako medium – możliwości tkwiące w technikach ceramicznych na użytek formy rzeźbiarskiej
- Temat praktyczny: techniki kształtowania obiektów ceramicznych
Dzień 2 – 24 marca 09
- Temat teoretyczny: indywidualne cechy przedmiotu (formy przestrzennej)
- Temat praktyczny: nadawanie indywidualnego charakteru wykonywanym przez siebie formom, poprzez uzasadnione zastosowanie wybranych technik ceramicznych.
Dzień 3 – 25 marca 09
- Temat teoretyczny: dyskusja o powstałych pracach
- Temat praktyczny: retusz i przygotowanie form do wypału
Dzień 4 –26 marca 09
- Budowa pieca do wypalania ceramiki oraz luźna pogadanka o istniejących typach pieców i metodach wypalania (drewnem, węglem, gazem, itd.)
Dzień 5 –27 marca 09
- Wypał przygotowanych podczas warsztatów prac oraz luźna pogadanka na temat udziału żywiołów (wody, powietrza, ognia, ziemi) w procesie twórczym.
PRACA Z PRZESTRZENIĄ (prowadzący – Maria Wrońska, Tomasz Opania)
Praca z przestrzenią – uwzględnienie siebie w otoczeniu. Uwaga. Patrzenie. Dostrzeganie. Odkrywanie siebie. Odkrywanie tego gdzie jestem. Moje ja wobec zastanej sytuacji zjawiska przestrzennego. Moja przestrzeń wewnętrzna wobec tego co zastanę.
Warsztaty uwrażliwiające percepcję zmysłową. Mające na celu zwrócenie uwagi na odległości, dzianie się pomiędzy nimi, odczuwanie siebie i innych, poczucie przestrzeni własnej i obcej, granice prywatności i jej przekraczanie. Miejsce moje, miejsce dla mnie, miejsce dla nas, miejsce dla kogoś, kogo...? dla...?
1 Dzień – 23 marca 09
- Spotkanie, rozmowa, pokaz przykładów
2 Dzień – 24 marca 09
- Poszukiwanie miejsca (dokumentowanie, zapiski, szkice, zdjęcia...)
3 Dzień – 25 marca 09
- Zaznaczenie wybranej przestrzeni – (praca dla niej – robienie obiektów, budowanie instalacji)
4 Dzień – 26 marca 09
- Zapraszanie uczestników warsztatów i ujawnienie swoich zamiarów i prac, rozmowa na temat miejsca, w miejscu...
5 Dzień – 27 marca 09
- Spotkanie przy piecu ceramicznym(miejsce) i integracja z uczestnikami pozostałych warsztatów.
6 Dzień – 28 marca 09
- Prezentacja dokumentacji z działań warsztatowych w galerii.
WARSZTAT TEATRALNY (prowadzący – Paweł Korbus)
Warsztat teatralny: "Ciało i głos", zajęcia od 24 do 27 marca 2009 r.
Warsztat obejmuje eksperymentalne, unikatowe połączenie elementów wzajemnościowego treningu teatralnego wypracowanego w Ośrodku Praktyk Teatralnych Gardzienice, akrobacje i muzyczny sposób traktowania ciała Stowarzyszenia Teatralnego CHOREA oraz studium ujawniania ekspresji wokalnoruchowej metodą opartą na postgrotowskich doświadczeniach Studium Tetralnego, ponowczesnych technikach japońskiego minimalistycznego, tańca butoh i radykalnej fizyczności Earthfall Theatre. Warsztat, poprzez ćwiczenia indywidualne i grupowe zakłada uzyskanie uważności w pracy z partnerem i kreacji na bazie fenomenów ciała i głosu oraz antyrecytatorskie organiczne traktowanie tekstu.
Warsztat papieru ręcznie czerpanego (prowadzący: Aleksandra Karwat, Teresa Pilch)
23-27 marca 2009, Pracownia Fundacji Kultury Ziemi Sandomierskiej – Rynek 21/22 wejście od ul. Długosza.
Warsztaty obejmować będą:
Techniki i technologie wytwarzania papieru ręcznie czerpanego
ŁUGOWANIE
- Rośliny które chcemy poddać ługowaniu powinno moczyć się najpierw ok.12 godzin.
- Następnie przekładamy mokre rośliny do garnka i uzupełniamy wodą – tak żeby były całkowicie zanurzone.
- Gotujemy – kiedy zaczynają wrzeć – wtedy bardzo ostrożnie wsypujemy ług sodowy (kret do udrożniania rur w granulkach) – w ilości 2 czubate łyżki kreta na ok. 10 litrów wody. Całość gotujemy przez ok. 2 godziny zmieniając 2~3 razy pozycję włókien drewnianym kijkiem.
UWAGA! Ług to substancja żrąca. Należy zachować ostrożność – sypać powoli – odsuwając się od garnka – bo może pryskać w połączeniu z wodą! Nie należy ługować w zamkniętych pomieszczeniach, nie należy pracować w tym samym pomieszczeniu – podczas ługowania. Należy to robić w innym czasie – a najlepiej nie siedzieć w tym pomieszczeniu – opary są nieprzyjemne w zapachu i szkodliwe.
Wyługowane rośliny pozostawiamy w garnku na ok. 12 godzin – można dłużej. Następnie wylewamy na sito (można użyć odwrotnie duże sito do czerpania papieru – albo starą firanę). Odcedzamy rośliny od wywaru – zachowując ostrożność ! Wywar jest z ługiem i jest żrący. Płuczemy pod bieżącą wodą rośliny – tak długo – aż przepłukująca rośliny woda będzie czysta. Takie rośliny możemy podzielić do małych woreczków plastikowych i przechowywać w lodówce albo zamrażarce przez wiele miesięcy. Można też takie rośliny wysuszyć – i namaczać ponownie. Dlatego warto jest wyługować więcej roślin – w ciągu np: jednego dnia – i mieć na wiele sesji papierowych.
Ługowaniu poddajemy wszystkie rośliny z których chcemy pozyskać papier – także łyka i słomy. Ługować można również liście. Wyługowane rośliny następnie rozdrabniamy – albo przy pomocy drewnianych młotków (tłuczemy na miazgę), albo przy pomocy kuchennych elektrycznych rozdrabniaczy (miksery) albo – jedno i drugie. Z pozostałych pulp – robimy zawiesinę i czerpiemy papier.
Długie włókna można zarówno przed jak i po ługowaniu rozdrobnić nożyczkami.
Łyko – to część gałązki mieszcząca się pod jej korą . Najlepiej pozyskujemy łyko ze świeżo ściętych odrostów np: morwy (kozo), leszczyny, wierzby – zachęcam do podejmowania prób z różnymi gatunkami roślin. Oczywiście łyko jak i trawa muszą być wyługowane i poprzedzone moczeniem.
Do czerpania papieru bardzo dobrze nadają się również namoczone i następnie rozmiksowane opakowania celulozowe (popularne wytłoczki do jajek, asekurujące uszkodzenia inne opakowania celulozowe, które często są barwione na bardzo ładne kolory).
Możemy do tak pozyskiwanych pulp dodawać również włókien roślinnych – wtedy nasze papiery będą miały ciekawsze struktury.
Dłuższe elementy ździebeł traw, liści itp. można wykorzystywać jako elementy budowy kompozycji, dekoracje itd.
BARWIENIE
Można barwić nasze pulpy, z których będziemy wyrabiać papier na wiele sposobów . Klasycznym i najlepszym jest barwienie suchymi pigmentami. Suchy pigment rozcieramy z małą ilością wody i dodajemy do mokrej pulpy. Pulpa o konsystencji luźnej papki powinna być dobrze rozmieszana z pigmentem.Następnie utrwalamy całość roztworem siarczanu glinu. W ilości szklanka roztworu na ok. pół wiaderka pulpy. Oczywiście nie należy wszystkiego ciągle mierzyć i ważyć. Przygotowywanie papierowych mas – podobnie jak gotowanie przychodzi z rutyną – poeci gotują lepiej!
Roztwór siarczanu glinu ma spowodować wtłoczenie barwników do włókien – i wtedy jest dobrze. Kiedy zabarwione włókna pływają w niezabarwionej wodzie – wtedy proces jest prawidłowy. Roztwór siarczanu glinu należy przygotować wcześniej (najlepiej kilka godzin przed farbowaniem) – 5~8 kryształów siarczanu na 1 litr wody. (kryształy wielkości od ? do 1 cm).
Możemy barwić pulpy dodając rozpuszczonego w gorącej wodzie barwnika do bawełny. Takie pulpy można pozostawić na kilka godzin – i poczekać, aż barwnik przejdzie do włókien. Można też dodać octu do utrwalenia koloru. Trzeba się jednak liczyć z tym, że poza papierami – wszystko wokół będzie też zabarwione – i nie będzie można używać tych samych podkładów np: do bieli.
Barwienie może być również pełne sukcesu – jeżeli dodamy do miksowania rozmoczone kolorowe papiery alb drobniuteńko posiekaną i rozmiksowaną z pulpą wełnę. Opakowania celulozowe, wyługowaną trawę i inne rośliny można wybielić popularnymi wybielaczami do tkanin (pozostawić na noc w roztworze i następnie przepłukać wodą)
SUSZENIE
Papiery powinny schnąć powoli – powinny dojrzewać! Jeżeli za szybko wysuszony papier nam się pozwija – można go umieścić między książkami – a najlepiej spryskać mgiełką wodną i poprzekładać kawałkami płótna albo papierami, pozostawić na parę dni. Papier jest higroskopijny. Nie powinno się pracować z suchym papierem w miejscu gdzie się go czerpie.
PRZECHOWYWANIE PULP
Po skończonej pracy należy odcedzić pulpy na sitku. Pozostałe resztki można przechowywać w woreczkach plastikowych w lodówce albo wysuszyć. Mogą być ponownie użyte. Najlepsze i najwygodniejsze do pozyskiwania papieru są oczywiście suche masy papierowe – w formie arkuszy. Takie arkusze posiadają zazwyczaj wytwórnie papieru i można poprosić o ewentualne sponsorowanie warsztatów. Także istnieją lokalne wytwórnie papierów z których można otrzymać już gotowe płynne pulpy. Wszystko co jest w połączeniu z wodą podlega szybszemu rozkładowi – i po paru dniach zapach płynący z takich pulp jest najlepszą informacja, że nie nadają się do użytku . Można je jeszcze przepłukać odcedzone na sicie pod bieżącą wodą – ale żywot takich pulp jest już krótki.
Ewa Latkowska-Żychska