Debian to jedna z pierwszych dystrybucji Linuksa kładąca nacisk z jednej strony na wolność oprogramowania, z drugiej strony na stabilność. Debian dostępny jest w kilku wersjach: stabilnej, testowej i niestabilnej, które jak nazwa wskazuje różnią się stopniem przetestowania pakietów (oprogramowania). Zaletami Debiana jest przewidywalność, wspomniana stabilność (poza wersją niestabilną ;-)) oraz niezwykle bogaty wybór oprogramowania. Debian dostępny jest na wielu architektur, w tym 32-bitowych (i386) i 64-bitowych (amd64). Debiana można instalować przy użyciu oficjalnych nośników, co daje nam dużą kontrolę nad konfiguracją i instalowanym oprogramowaniem. Możemy np. wybrać obrazy instalacyjne zawierające ulubione środowisko graficzne (np. XFCE). Warto dodać, że jedna z popularniejszych dystrybucji Linuksa, Ubuntu, jest również oparta na Debianie. Jeżeli jednak chcielibyśmy dać jej szansę, warto wybrać odmianę Xubuntu, najbardziej do Debiana zbliżoną, prostą i wydajną.

Aktualną wersją stabilną jest wersja 8.0 o nazwie Jessie. Obraz płyty instalacyjnej pobieramy w formacie dla wybranej architektury: 32-bit lub 64-bit. Proponujemy ściągnąć obraz ze środowiskiem XFCE. Następnie przygotowujemy nośnik instalacyjny (CD lub USB) i uruchamiamy z niego komputer. Powita nas następujący ekran:

Wybieramy "Graphic install", czyli instalację z użyciem interfejsu graficznego. Na następnych ekranach wybieramy kolejno:

• "Polski" jako język systemu (zob. zrzut poniżej)
• "Polska" jako lokalizację
• "polski" jako układ klawiatury

– wybory zatwierdzamy klikając na pierwszym ekranie "Continue", a później "Dalej".

Po spolszczeniu systemu podajemy na kolejnych trzech ekranach:

• nazwę komputera bez polskich znaków i spacji,
• nazwę domeny, np. "home.net",
• dwa razy hasło administratora.

Na kolejnych ekranach określamy dane zwykłego użytkownika, czyli wprowadzamy:

• pełną nazwę użytkownika – wbrew opisowi może to być jednowyrazowa nazwa, której użyjemy również w następnym kroku
• nazwę użytkownika – jednowyrazową, bez polskich znaków, będzie to login użytkownika
• dwa razy hasło użytkownika

Relatywnie najtrudniejszy etap to przygotowanie partycji do instalacji systemu. Jeżeli cały dysk chcemy przeznaczyć na Debiana, na ekranie "Partycjonuj dyski" możemy wybrać "Przewodnik – cały dysk" i postępować wg wskazówek. Najczęściej jednak instalujemy Linuksa obok Windows lub innych systemów. Zatem wybieramy opcję "Ręcznie", co pozwala utworzyć, o ile jest taka potrzeba, a następnie wskazać miejsce do instalacji systemu. Zagadnienia te opisaliśmy w materiale "Partycjonowanie". Na koniec zatwierdzamy zmiany na dysku, po czym rozpocznie się kopiowanie plików.

Po skopiowaniu plików systemowych na wskazane partycje konfigurujemy menedżer pakietów:

• wybieramy "Polska" jako kraj serwera lustrzanego
• wybieramy ftp.pl.debian.org jako serwer lustrzany, czyli repozytorium z oprogramowaniem
• opcjonalnie podajemy serwer pośredniczący – w większości przypadków klikamy po prostu "Dalej"
• odpowiadamy "Tak" na pytanie o użycie serwera lustrzanego
• odpowiadamy "Tak" lub "Nie" na pytanie o udział w konkursie na najpopularniejszy pakiet

Na kolejnym ekranie wybieramy środowisko graficzne i opcjonalnie inne komponenty systemu. Poza podstawowymi składnikami i narzędziami proponujemy zaznaczyć Xfce – tradycyjne i lekkie rozwiązanie. Niemniej nic nie stoi na przeszkodzie, aby zaznaczyć również inne, np. Gnome, co da nam później możliwość ich wypróbowania. Jeżeli mamy drukarkę, nie zapominamy o Serwerze druku.

Instalacja wybranego oprogramowania zajmuje najwięcej czasu. Część pakietów dociągana jest ze skonfigurowanego wcześniej repozytorium, o ile mamy połączenie z internetem. Po zakończeniu tego etapu instalacji pozostaje wskazanie miejsca instalacji programu rozuchowego, tzw. boot menedżera, GRUB. Zazwyczaj powinniśmy wybrać główny rekord rozruchowy (MBR) dysku.

To koniec instalacji, wsytarczy zrestartować komputer i cieszyć się nowym systemem.